το "σέρνοντας" είναι μετοχή (!!!) του ρήματος "σέρνω",
και όχι του "σέρνομαι"
δηλαδή λέμε:
" ήρθε σέρνοντας άλλο ένα αδέσποτο, να τα κάνουμε πολλά..."
(=κι έσερνε άλλο ένα)
"μην προχωράς σέρνοντας τα πόδια σου σαν 150 χρονών..."
(=σέρνεις τα πόδια σου)
αλλά:
"ξαναγύρισε σερνόμενος κι εκλιπαρώντας να τον ξαναγράψουν στην οργάνωση"
(=σερνόταν ο ίδιος κι ερχόταν, δεν έσερνε τίποτα)
ΔΗΛΑΔΗ:
όταν δηλαδή το ρήμα τελειώνει σε -ω,
η μετοχή φτιάχνεται με την κατάληξη -ντας.
πχ:
-τραγουδώ
"Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας" (-ώντας επειδή τονίζεται)
(= ενώ τραγουδούν)
-πηγαίνω
"πηγαίνοντας στο ραντεβού, τράκαρα" (-οντας επειδή δεν τονίζεται)
(= ενώ πήγαινα)
όταν όμως τελειώνει σε -μαι,
τότε χρησιμοποιούμε τις μετοχές "-μενος, -μενη, -μενο". (*)
πχ:
-έρχομαι
"ερχόμενη στο ραντεβού, τράκαρα"
(=ενώ ερχόμουν)
-εμπιστεύομαι
"εμπιστευόμενος τυφλά τους φίλους του, τρώει τα μούτρα του συνέχεια..."
(=επειδή εμπιστεύεται)
συνοπτικά:
καταλαβαίνω -> "Καταλαβαίνοντας ότι θα έχανε, αποσύρθηκε."
συνειδητοποιώ -> "Συνειδητοποιώντας ότι έχασε τις προκριματικές, λιποθύμησε."
αντιλαμβάνομαι -> "Αντιλαμβανόμενη ότι θα έχανε, του έκανε το βίο αβίωτο ."
(*) εξαιρείται το "είμαι" ("όντας" -unisex- , ή, σπάνια, "ων", "ούσα", "ον")
TIP:
όταν δεν είμαι και πολύ σίγουρη τελικά τι κατάληξη να βάλω,
το λέω περιφραστικά και τελειώνει το θέμα:
"Αντιλήφθηκε οτι θα έχανε, και του έκανε το βίο αβίωτο..."
"...και αργότερα γύρισε πίσω βέβαια και σερνόταν μιλάμε!!!"
όταν δεν είμαι και πολύ σίγουρη τελικά τι κατάληξη να βάλω,
το λέω περιφραστικά και τελειώνει το θέμα:
"Αντιλήφθηκε οτι θα έχανε, και του έκανε το βίο αβίωτο..."
"...και αργότερα γύρισε πίσω βέβαια και σερνόταν μιλάμε!!!"
Έχουν πολύ ενδιαφέρον αυτά που γράφεις..
ΑπάντησηΔιαγραφή... να 'σαι καλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)))